Twee maanden geleden heb je tegen je vrouw gezegd dat je niet verder wil met haar. Je ziet jullie niet oud worden samen. Na een relatie van 15 jaar en samen 3 kinderen neem je zo’n besluit niet zomaar.
Je bent al eens verliefd geworden op een collega. Dat heb je je vrouw verteld. Er was niets tussen jou en die collega gebeurd. Je vrouw reageerde boos. Ze bleef lang achterdochtig.
Ik zie kanten van mezelf die ik niet fraai vind. Veel boosheid en jaloezie naar mijn ex-partner… en zo wil ik niet zijn!
Voor me zit Anne. Vorige week belde ze me dat ze graag eens wilde praten. Ze liep vast bij het verwerken van haar scheiding gaf ze aan.
https://www.ad.nl/binnenland/goed-nieuws-de-vechtscheiding-sterft-uit-en-co-ouderschap-wordt-de-norm~a4d96fd6/
Het rotste gesprek…
In januari besluiten meer ouders om uit elkaar te gaan dan in bijvoorbeeld de maand april. Dit komt omdat men met de feestdagen elkaar veel ziet, en de balans opmaakt. Deze piek in januari zorgt ervoor dat veel mensen nu voor het rotste gesprek ooit staan. Hoe vertellen we het de kinderen?? Want was het al lastig om tegen je partner te zeggen dat je geen heil meer zag in een leven samen, om tegen je kinderen te zeggen dat papa en mama in 2 verschillende huizen gaan wonen is nog moeilijker.
Je hebt maar 1 kans om dit gesprek goed te voeren.
Het is dus zaak om hier van te voren over na te denken en te zorgen dat jullie het eens zijn over hoe, waar en wanneer dit gesprek plaats te laten vinden.
Om je goed voor te bereiden op dit gesprek zijn hier enkele do’s en don’ts:
Een praktijkverhaal vanuit een kind gezien.
Ik ben Emma en ik ben 4 ½ jaar oud. Mijn ouders zijn uit elkaar gegaan toen ik bijna 1 jaar oud was. Daar weet ik natuurlijk niets meer van.
Mijn vader en moeder hadden 3 jaar een relatie met elkaar toen ik geboren werd. Dat zie je tegenwoordig steeds vaker. Dat mensen elkaar relatief kort kennen, dan gaan samenwonen en een kindje krijgen. Doordat dit snel gaat is er minder een solide basis dan wanneer je elkaar langer kent. Het krijgen van een kindje brengt stress en slapeloze nachten met zich mee. Als je als stel nog niet veel samen hebt meegemaakt kan dit funest zijn voor je relatie.
Bart meldt zich telefonisch bij mij. Een vader die enkele jaren geleden gescheiden is en z’n kinderen steeds minder ziet. Dit maakt hem radeloos. De jongens zijn 14 en 11 jaar oud.
Hij had destijds een ander, Joke, waarmee hij nu samenwoont. Toen hij ging samenwonen is hij verhuisd uit het dorp waar hij met Elsbeth, z’n ex-vrouw, en hun kinderen woonde, 60 km verderop.
De relatie tussen hem en zijn zonen is altijd goed geweest vertelt hij me. Als ze er zijn is het gezellig. Ze hebben deze zomer 2 weken gekampeerd in Frankrijk. Ook Joke was erbij. Er is geen onvertogen woord gevallen. Eenmaal terug komt Elsbeth verhaal halen bij Bart waarom Joke hun zoon terecht gewezen had in de vakantie.
Bart roept mijn hulp in omdat hij op het punt staat het contact tussen hem en zijn zonen te verbreken. Hij ziet ze nog maar 1 weekend in de maand in plaats van om het weekend zoals in het ouderschapsplan staat. En hij ziet dat de jongens zo tussen hun vader en moeder in zitten dat hij ze dit niet meer aan wil doen. Lees meer
Huilen heelt
Totaal van de kaart is ze. Esther, een vrouw met 3 jonge kinderen wiens man wil scheiden. Hoe moet dat allemaal? Ze wil helemaal niet scheiden! Moet ze verhuizen? Ze vindt het idee dat ze de kinderen veel minder zal gaan zien ondraaglijk. Esther begint te huilen terwijl ze mij aan de telefoon heeft. Zij verontschuldigt zich dat ze huilt. Voor mij is het niet meer dan logisch dat ze huilt.
In onze cultuur is huilen vaak een teken van zwakte en veel mensen doen het liever niet. Maar wist je dat huilen juist heel goed voor je is? Er wordt al eeuwenlang onderzoek gedaan naar de positieve gezondheidseffecten van huilen, zowel fysiek als mentaal.
Huilen kan voor de meeste mensen heel goed zijn. Het zorgt ervoor dat de spanning uit je lichaam verdwijnt, wat zou zorgen voor minder hoofdpijn en slapeloosheid. Ook wekken tranen natuurlijke opioïden en oxytocinen op, hormonen die kalmerend werken. Maar naast de fysieke voordelen, is huilen vooral mentaal heel voordelig. Deze goede eigenschappen heb je als je vaak huilt:
Je durft je kwetsbaar op te stellen
Kwetsbaarheid is de (hoofd)reden dat mensen het ongemakkelijk vinden om te huilen. Toch is het heel goed om kwetsbaarheid te omarmen. Dr. Brené Brown, onderzoeker aan de Universiteit van Houston, schreef er zelfs een heel boek over: ‘The gifts of imperfection’, vertaald ‘De kracht van kwetsbaarheid’. Daarin schrijft ze onder andere dat kwetsbaarheid tonen je helpt bij een leven vol liefde en diepe connectie met anderen.
Je kunt stress sneller loslaten
Een meerderheid van de mensen voelt zich opgelucht na een huilbui die het gevolg was van een ruzie of van verdrietige gedachten. Huilen helpt om die emoties los te laten en daarna verder te gaan; je kunt het zelfs zien als een teken van je lichaam dat het dat nodig heeft. Laat die tranen dus lekker de vrije loop!
Je bent niet bang voor je gevoelens
Veel mensen zijn niet alleen bang om zich kwetsbaar op te stellen tegenover anderen, maar willen hun gevoelens ook naar zichzelf toe niet erkennen. Het is gemakkelijker om jezelf voor te houden dat het allemaal prima gaat, dan toe te geven dat het je eigenlijk iets te veel wordt. Het is algemeen bekend dat het niet goed is om je emoties op te kroppen. Het onderdrukken van gevoelens verhoogt zelfs het risico om te overlijden aan hartziekten, blijkt uit onderzoek van de Universiteit van Rochester en de Harvard School of Public Health. Het getuigt dus van moed om je gevoelens niet te ontwijken, maar ze gewoon onder ogen te zien en er iets mee te doen.
Herstellen van het vertrouwen in jezelf
Het is gezond om te huilen om gemis, verlies van liefde of een pijnlijke afwijzing. Het is gezond als het zorgt voor het doorwerken van je verdriet of gevoel van in de steek gelaten zijn. Huilen zorgt ook voor een perspectiefverandering dat je je uiteindelijk wél kunt redden ook zonder degene die je mist of die je pijn heeft gedaan.
Genezende tranen zijn die tranen die je terugbrengen naar jezelf en je vertrouwen herstellen dat het wel goed komt, ook als je iemand moet missen die belangrijk voor je is of was.
Huil-huiswerk
Later die dag mail ik Esther. Dat ze zich voor mij niet hoeft te verontschuldigen voor haar huilbui. Ik leg haar uit dat huilen helpt bij de verwerking van haar pijn.
Ik vertel haar dat ik zelf het liefst huil als er niemand bij is. Dan kan ik me even lekker laten gaan. Soms slik ik een opkomende huilbui weg, omdat m’n kinderen om me heen lopen. Ik bewaar de huilbui dan voor ’s avonds. Een dramafilm wil dan wel eens het zetje zijn om die doorgeslikte emoties er uit te laten. Mijn stemming verbetert eigenlijk altijd na een potje janken.
Het huiswerk wat Esther van me mee krijgt naar aanleiding van ons telefoongesprek is dus huilen. Niet meer opkroppen maar de emoties de vrije loop laten. Omdat huilen heelt!
Heb jij hulp nodig bij het verwerken van jouw pijn? Mail of bel me dan. Ik help je graag weer op weg.
Ik krijg soms het idee dat alles om de liefde draait. Bijna ieder liedje wat je hoort gaat erover. Hoe geweldig de liefde is of hoeveel pijn een gebroken hart doet. Sinds ik werk als scheidingscoach zie ik ook wat mensen elkaar allemaal voor vreselijke dingen aandoen. In de naam der liefde… Na een verbroken relatie gaan de meeste mensen ervan uit dat je weer een nieuwe relatie krijgt. En als dat niet zo is krijg je opmerkingen als “je bent toch zo’n leuke meid, waarom heb je nog geen nieuwe relatie?”
Wil jij ook weer een blij kind?
Hoi, ik ben Twan en ik ben 7 jaar. Mijn broertje is 5 en heet Ivo. Mijn papa en mama zijn 2 jaar geleden gescheiden. Ik ga om het weekend samen met mijn broertje naar mijn papa toe. Een paar dagen voor dat het zover is vraag ik aan mijn mama hoeveel nachtjes het nog is. Ik zie er vaak tegenop. Lees meer
Mijn schoonzus is vannacht bevallen van hun derde kindje. Mijn broer en schoonzus waren al de ouders van een jongen en een meisje. Dit maakt mij weer een trotse tante! Ik vind een geboorte in de familie altijd een emotionele gebeurtenis. Ik werd vanochtend gebeld door mijn broer, hij klonk blij en gelukkig. Het is een jongetje en alles zit erop en eraan! Wat bijzonder is in deze tijd, ze wisten niet wat het zou worden, een jongen of een meisje. Wat is dat leuk, als het een verrassing is! Ik denk bij een geboorte altijd terug aan de geboorte van mijn 2 knullen. Het is 18 en 15 jaar geleden maar ik weet het nog als de dag van gisteren.
We stonden met z’n allen rond het kraambed van mijn schoonzus: mijn moeder, mijn vader, de vrouw van mijn vader, mijn zus, mijn trotse broer, mijn 2 pubers. Ruim 30 jaar geleden zijn mijn ouders gescheiden. Na de scheiding kwam mijn vader niet verder dan de deurmat bij het halen en brengen van ons. De eerste jaren dat ik op mezelf woonde kwamen ze niet tegelijk op mijn verjaardag. Het heeft lang geduurd voordat mijn moeder de vrouw van mijn vader een hand wilde geven. Maar nu staan ze er, samen. Want vandaag zijn ze beiden weer opa en oma geworden!
