Is single zijn een tussenfase?

Wanneer je dit leest ben je waarschijnlijk in een echtscheidingstraject verwikkeld of je bent recent of al wat langer gescheiden.

Dat betekent dat je een lange relatie achter de rug hebt.

Ben je iemand die zichzelf de tijd gunt om te verwerken, te reflecteren en zich te bezinnen? Of ben je al hard op zoek naar een nieuwe partner? Mogelijk was deze nieuwe partner er al…

We zijn opgegroeid met het idee dat een relatie hebben het meest ideale plaatje is. “Een mens is niet gemaakt om alleen te blijven” is de overtuiging. Alles is gericht op stellen en gezinnen. Ik heb zelf meermalen meegemaakt dat ik met mijn 2 kinderen in een restaurant plaats nam en we niet bediend werden. Ze dachten blijkbaar dat de man des huizes de auto aan het wegzetten was en dat we op hem zaten te wachten. Kon je lang wachten…

Dat je een tijdje alleen bent na je echtscheiding vindt iedereen normaal. Na verloop van loop gaan mensen zeggen: “waarom heb jij nog geen nieuwe partner?” “Je bent toch zo’n leuke, lieve, sportieve etc etc meid/man!” Ook vragen als “hoe lang ben je nu single” geven aan dat single zijn gezien wordt als een tussenfase. Er is druk vanuit de omgeving om weer op zoek te gaan naar een relatie. Als single zou je altijd op weg naar zijn een relatie. Terwijl er niks mee is om single te zijn. Toch? Of niet?

Dat onze minister-president Mark Rutte langdurig vrijgezel is roept veel vragen op. Wat mankeert hij dat hij geen vriendin heeft? Zou hij op mannen vallen maar er niet voor uit willen komen? Het is een beetje sneu, dat hij al zo lang alleen is…

Bijna 38% van de Nederlandse bevolking is alleen. Ruim 1/3 deel van de bevolking dus. Dat is veel!

Wil jij weer een huisje-boompje-beestje relatie? Of ga je voor een latrelatie, een open relatie of langdurig vrijgezel zijn? Dus geen single periode als tussenfase. Past het nog wel bij je, een traditionele relatie? Geloof je nog in een langdurige monogame relatie? Na mijn scheiding wilde ik graag weer een traditionele relatie. Dus ook wonen onder 1 dak, als samengesteld gezin met kinderen. Wat jaren verder denk ik daar nu anders over. Voorlopig vind ik een latrelatie meer dan prima. Single zijn vind ik best ingewikkeld. Ik zou er relaxter in willen staan.

Ik ben benieuwd hoe jij erin staat. Ervaar jij single zijn als een tussenfase? Laat je het me weten?